‘IK BEN, MIJN PEN IS’ is een autobiografisch verhaal waarin het underachievende hoofdpersonage, Danny de kantoorbediende, op zoek gaat naar zichzelf. Allerminst een makkelijke opdracht, aangezien zijn brein op z’n zachtst gezegd chaotisch functioneert.
Hij is getrouwd met Sabrina en samen hebben ze vier kinderen. Drie van de vier kinderen zijn gediagnosticeerd met een stoornis in het autistisch spectrum. Dat maakt Danny nieuwsgierig, zouden ze dat van hem hebben? Hij durft best toe te geven dat hij wellicht wat autistische trekjes heeft.
Danny is een dagdromer, die bijna continu bezig is met het verzinnen van woordspelingen en het leggen van absurde verbanden. Inwendig beleeft hij een voortdurende strijd tussen zijn turbulente, ongeordende gedachten en zijn sterke verlangen naar structuur en houvast. Danny is de dubbelzinnigheid zelf.
Al van kindsbeen af beseft hij dat hij ‘anders’ is, maar het is pas op volwassen leeftijd dat hij dat anders-zijn kan definiëren en uitdiepen. Zowel humor als liefde spelen een cruciale rol in zijn leven, maar Danny heeft ook een donker kantje.