Toen het zoontje van de auteur drie jaar was, kreeg hij epilepsie. Een tot dan toe voor hen onbekende ziekte, of beter gezegd aandoening. Al vrij snel werd duidelijk dat het geen milde vorm van epilepsie was en kwam het gezin terecht in de medische molen. Onderweg werd hen duidelijk dat epilepsie veel meer is dan slechts de aanvallen. Ezra kreeg gedrags-, ontwikkel- en leerproblemen. Toen hij vijf jaar was, kreeg hij ook de indicatie PDD-NOS.
Hoe zij dit ervaren heeft als moeder, beschrijft zij in dit boek. Niet alleen haar zorgen en ergernissen maar ook de reacties, angsten en onbegrip van de wereld om haar heen. Ze hoopt dat ze door het opschrijven van haar ervaringen, andere ouders (in vergelijkbare situaties) en hulpverleners kan helpen en meer begrip kweekt voor mensen met epilepsie en PDD-NOS.